zobacz zdjęcia…

W Mościskach, 9 listopada 2014 r., odbył się Koncert Niepodległościowy podczas, którego w wykonaniu zespołu artystycznego AS została przedstawiona inscenizacja upamiętniająca obronę Jasnej Góry (Rok 1655).

Występ rozpoczęła kompozycja słowno-muzyczna, która przygotowała widza do zrozumienia przedstawienia Obrona Jasnej Góry, a zarazem ukazywała wartości moralne, łączyła i nawiązywała przez inscenizację do dawnych dziejów, a także stała się dla współczesnego widza wezwaniem do obrony takich wartości, jak Ojczyzna, wiara, pokój, poświęcenie się dla dobra wszystkich obywateli. Była wołaniem o pokój, nawiązując także do rzeczywistości, w której żyjemy na Ukrainie. W przedstawieniu przywołane zostało przesłanie Jana Pawła II, który wskazywał drogi całemu światu. Słowa świętego papieża pobudzały do refleksji mieszkańców tej ziemi w jej trudnej dzisiejszej rzeczywistości.

„Taka cisza?! Nie walczą?!
Czy walczyć przestali?
Co się dzieje?! Dlaczego?!
Czyżby się poddali?!
A gdzież jest ojców naszych
Odwaga i męstwo…?
Matko Częstochowska!!!”
(I – Obrońca – z przedstawienia Obrona Jasnej Góry, Mościska, 9.11.2014).

„Trzeba, ażeby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wyzwanie dla coraz nowych ludzi i pokoleń Polaków.
Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś „Westerplatte”. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można „zdezerterować” (Jan Paweł II, Westerplatte, 12 czerwca 1987 r.).
„Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba „utrzymać” i „obronić”, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych” (Jan Paweł II, Westerplatte, 12 czerwca 1987 r.).

„Czas już oderwać się od bolesnej przeszłości! Chrześcijanie obydwu narodów muszą iść razem w imię jedynego Chrystusa, ku jedynemu Ojcu, prowadzeni przez tego samego Ducha, który jest źródłem i zasadą jedności…”.
(Jan Paweł II, Lwów, 26.06.2001).

„Matko Pięknej Miłości, czuwaj po macierzyńsku… Prowadź na właściwe drogi, ucz, gdzie jest prawda, żeby wszyscy fałszywi prorocy, których nie brak, z Tobą nie poradzili! Nie poradzili Szwedzi, nie poradzą inni…” (Jan Paweł II, Łomża, 4 czerwca 1991 r.).